Przejdź do głównej treści

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Pomiń baner

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Logotyp Una Europa

Logotyp Uczelnia Badawcza Inicjatywa Doskonałości

 

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

POB qLIFE: Czy wirtualna symulacja medyczna wspomoże tradycyjne formy szkolenia przyszłych medyków?

POB qLIFE: Czy wirtualna symulacja medyczna wspomoże tradycyjne formy szkolenia przyszłych medyków?

W Centrum Innowacyjnej Edukacji Medycznej zainteresowani instruktorzy wzięli udział w szkoleniu z zakresu obsługi Stanowisk Wirtualnej Symulacji Medycznej. Nowoczesna aparatura dostarczona przez firmę SimArt Center pozwala m.in. na realizowanie scenariuszy klinicznych w rzeczywistości wirtualnej.

Nauczyciele akademiccy mogą korzystać z wbudowanych, gotowych scenariuszy lub tworzyć własne dostosowane do danych zajęć czy własnych preferencji. We własnym scenariuszu instruktor może precyzyjnie zaplanować z jakim pacjentem student będzie miał do czynienia. Ustawiając odpowiednie parametry takie jak  np. reakcja źrenic na światło, tętno, parametry neurologiczne np. siła ucisku ręki, opadnięte kąciki oczu i ust czy wygląd skóry np. poziom spocenia, poziom bladości – tworzymy bardzo dokładny profil pacjenta. Studenci biorący udział w podobnych zajęciach sprzed pulpitu komputera przenoszą się do sali szpitalnej, kabiny ambulansu czy też na miejsce katastrofy, gdzie muszą zająć się wirtualnymi pacjentami i zapewnić im odpowiednią pomoc. 

Instruktor w trakcie tworzenia scenariusza może udostępnić studentom możliwość zlecania badań laboratoryjnych czy obrazowych i określić jakie wyniki otrzymają dla danego pacjenta. Studenci mają też możliwość korzystania z leków, a instruktor w czasie rzeczywistym może zaplanować odpowiednią reakcję pacjenta, w zależności od tego czy decyzja o podaniu leku była prawidłowa. Studenci w wirtualnej rzeczywistości mogą przeprowadzić defibrylację, wykonać intubację czy wkłucie, możliwości są właściwie nieograniczone. W systemie możemy także trenować różne elementy diagnostyczne np. osłuchiwanie pacjenta, taki trening może być zakończony egzaminem sprawdzającym umiejętności studenta.

Co bardzo istotne, system umożliwia zdalne łączenie się kilku osób, a więc zarówno instruktor jak i studenci mogą znajdować się w zupełnie innych miejscach i pracować wspólnie na jednym scenariuszu, jedyne czego potrzebują to połączenie z Internetem i odpowiednie oprogramowanie.

Świetnym uzupełnieniem systemu jest możliwość korzystania z gogli do symulacji 3D. Studenci mogą wtedy przenieść się do wirtualnej rzeczywistości w jej pełnym wymiarze. Za pomocą kontrolerów trzymanych w dłoniach wykonują wszystkie czynności własnymi rękami, w goglach widzą pacjenta w rzeczywistości 3D, a w słuchawkach słyszą dźwięki które dodatkowo dodają realności sytuacji. 

W trakcie pracy z tym systemem pojawia się pytanie czy pełna automatyzacja procesów nie jest najlepszym rozwiązaniem? Czy sztuczna inteligencja jest w stanie zastąpić pracę instruktorów? Doświadczenie kliniczne i możliwość elastycznego reagowania na działania studentów zdecydowanie stawia instruktorów na pierwszym miejscu. Należy także pamiętać, że Wirtualna Symulacja Medyczna nigdy nie zastąpi przyszłym medykom pracy z żywym pacjentem, ale jest świetnym uzupełnieniem szkolenia, które daje nowe, inne niż tradycyjne metody edukacyjne, możliwości dydaktykom i studentom. 

Zakup aparatury dokonany ze środków finansowych Priorytetowego Obszaru Badawczego qLIFE w ramach programu strategicznego Inicjatywa Doskonałości w Uniwersytecie Jagiellońskim. 

 

Artykuł na stronie POB qLIFE

Polecamy również
Mądra Książka Roku

Mądra Książka Roku

Rok funkcjonowania Centrum Badań Mózgu!

Rok funkcjonowania Centrum Badań Mózgu!

Ruszyły zapisy do konkursu Kreatywny Kampus!

Ruszyły zapisy do konkursu Kreatywny Kampus!

Trwają zapisy na Semestraton #SDG 2024 Challenge!

Trwają zapisy na Semestraton #SDG 2024 Challenge!